Opstelling 2908

JO17-1 is er niet in geslaagd Hoofdklasser Roosendaal JO17-2 te verslaan in de eerste wedstrijd voor de beker. Ondanks een surplus aan kansen eindigde de wedstrijd in een 1-1 stand.
Het was even puzzelen voor trainer Ton Verkerk vanwege een groot aantal afwezigen als gevolg van blessures en administratieve perikelen. Maar liefst 5 spelers waren niet beschikbaar. Huisfysio WNRS had zelfs aangegeven dat de JO17-1 momenteel hofleverancier voor hen was met meer klanten dan de RKC selectie. Desalniettemin stond er een basis welke op papier sterk genoeg zou moeten zijn om een hoofdklasser te verslaan. Een 4-4-2 met Jaap van Alphen en Finn Wachtels van den Berg als kopsterke spitsen die voor oorlog moesten zorgen in de 16.

WSC begon voortvarend aan de wedstrijd met diverse mogelijkheden voor onder meer Owen Keller en Mees Pruijmboom, doch echt uitgespeelde kansen waren er vooralsnog niet. Het plan om via de zijkanten de lange mannen in de 16 te bedienen lukte niet echt. Het ontbrak met name aan overtuiging en creativiteit aan de zijkanten om Roosendaal echt onder druk te zetten. En juist een ploeg die zich ingraaft zoals Roosendaal moet eigenlijk kapot worden gespeeld met druk vanaf de flanken. De spaarzame kansen die er al waren kwamen dan ook veelal vanaf de zijkanten maar de spitsen misten enig fortuin om het af te maken. Helaas moest Jaap van Alphen die sterk speelde als aanspeelpunt, vlak voor rust reeds het veld verlaten vanwege een blessure. Hij werd vervangen door Pepijn Brok.

Het spelbeeld zette zich voort in de tweede helft. WSC die druk zette en gaten probeerde te vinden in de stugge verdediging van Roosendaal. En weer waren er kansen. Pepijn Brok die vrij voor goal helaas over schoot. Finn Wachtels van de Berg met een kopbal op de lat. Het zat WSC ook niet mee. Voor hetzelfde geld was het al 2 of 3-0 voor WSC. De toeschouwers moesten echter wachten tot de 50^e minuut voor de eerste goal toen Owen Keller een prachtige dieptepass gaf op de sprintende Mees Pruijmboom die de verdedigers eruit liep, kundig de keeper omspeelde en onbaatzuchtig de bal aflegde op Pepijn Brok voor een intikker.

Het wachten was op meerdere goals. Maar het spel van WSC werd onrustiger. Te vaak werd gezocht naar de lange bal. Ook de verse krachten die werden ingebracht in de 60^e minuut gaven niet echt soelaas. En conditioneel hadden sommigen het zwaar. Zo moest uitblinker Mees Pruijmboom helaas naar de kant in de 70^e minuut vanwege kramp en het team moest verder met 10 man omdat alle wissels al waren ingezet. Roosendaal profiteerde maximaal van de situatie en benutte de enige kans die ze kregen 5 minuten voor tijd. Een voorzet van links in de 16 die door de spits werd ingeschoten en in eerste instantie gepareerd door Sven van Gool, maar vervolgens alsnog werd afgemaakt uit de rebound. Als wanhoopsdaad werd reservekeeper Frankie Zyla nog ingebracht als spits maar dat mocht niet meer baten.

Een ietwat teleurstellend resultaat maar wel een goede leerervaring. Zoals Ton Verkerk na de wedstrijd doceerde “de tegenstander krijgt altijd minimaal 1 kans” en “lopen zonder bal is net zo belangrijk in het voetbal”. Werk aan de winkel voor de JO17-1.

Langs de Lijn