We mochten vorige week nog wel roepen dat het fijn is dat we tegenwoordig wat ruimer in de wissels zitten! Vandaag kwamen we er alsnog een boel tekort. Het grote aantal blessures lijkt ook dit seizoen een achilleshiel voor de WSC meiden te worden. Vandaag konden ze met slechts 12 toppers ten strijde trekken. Waarvan er binnen het eerste kwartier ook nog eens 2 uitvielen! WSC moest de rest van de wedstrijd uitzingen met slechts 10 meiden. En dat deden ze wonderwel fantastisch!! In het eerste kwartier controleerde WSC de wedstrijd. Binnen 5 minuten hing de 0-1 al in de touwen. Meteen was er dan ook het vertrouwen op een goede afloop en een (ruime)overwinning. Dat vertrouwen ebde na een minuut of 15 snel weg met 2 uitvallers. Toch perste het team er, nog fris en fit, met Megan M voorop (zuivere Hattrick) nog een 0-2 en 3 uit. Daarna begon de extra inspanning bij sommige meiden snel zijn tol te eisen in de vorm van vermoeidheid. Niet alle gaten konden ze meer dichtlopen en dat resulteerde in een tegengoal. Gevreesd werd voor een kantelpunt in de wedstrijd. De voorsprong was per slot van rekening niet dermate groot dat deze niet meer dichtgelopen kon worden door de Goirlenaren. Op pure wilskracht maakten we voor rust ook nog de 1-4. (Bijzondere prestatie voor Megan M die hiermee 4 doelpunten op rij maakt in 1 helft. Uw verslaggever heeft gezocht naar een officiële term hiervoor, maar deze bestaat nog niet. Er ligt inmiddels een verzoek bij de Dikke van Dale ter opneming: “Een Moermannetje maken” : vier doelpunten op rij in 1 helft scoren) Gelukkig werd de dames met deze 3 punten verschil wat ademruimte gegund en konden ze ook even op adem komen omdat het rust was. Jarige coach Blankestijn, instrueerde zijn ploeg om slim te gaan spelen in de tweede helft. Blijven overspelen en geen overbodige (sprint)meters maken was zijn devies. Wanneer de 10 toppers op hetzelfde tempo door zouden gaan als in de eerste helft zou VOAB optimaal profiteren van snel toeslaande vermoeidheid aan onze zijde en zou een overwinning niet zeker zijn. Er kan immers veel gebeuren in een helft. Als altijd gaven de meiden keurig gehoor. In de tweede helft stond er nog steeds een TEAM! 10 meiden die niet alleen voor zichzelf streden, maar ook voor elkaar. Meiden die zichzelf opofferden om anderen te laten scoren. Meiden die de boel aan de achterkant, met een keepster als hekkensluiter, keurig op slot hielden. Meiden die tot op het tandvlees knokten om de punten weer mee naar Waalwijk te nemen. WOW!!! Wat onwijs vet!!! Wat hebben de dames hun kwaliteiten weer laten zien vandaag en daarom ook verdiend gewonnen. Eindstand 2-6; een mooier kado had Blankestijn (44) zich niet kunnen wensen. 🎉⚽️🎉