Zaterdag was het weer zo ver. De laatste wedstrijd van deze seizoenshelft tegen RKVV Wilhelmina. Na een teleurstellende uitslag tegen de koploper de week ervoor, waren onze mannen tot op het bot gemotiveerd om vandaag resultaat te halen om dit seizoen alsnog bij de top 3 te eindigen!

Slecht nieuws...
Voordat de wedstrijd van start ging, kregen wij helaas al slecht nieuws te pakken. Onze breker, ook wel de hielenvreter in de kleedkamers genoemd, Benjamin Hadzic, kon de wedstrijd niet bijwonen omdat hij in quarantaine moest. Dat was een bittere pil om te slikken omdat hij doorgaans een heel sterke duo vormt met onze andere held Mats aka "Matthaus". Change of plans dus! Na beraad te hebben gepleegd met de andere JO-11, werd de Sri lankaanse duivel Ronney gevraagd om zijn zware schoenen te vullen.

De wedstrijd...
Na een goede warming up, waar onze trainers de avond ervoor een hele cursus van hebben gehad, waren de spelers klaar voor de uitdaging. De wedstrijd begon en Wilhelmina bleek geen makkelijke tegenstander. Er werd volop druk gezet op onze verdedigers waardoor wij onze befaamde opbouw niet konden uitvoeren. Al snel bleek dat ze gretiger waren en meer inzet toonde dan onze mannen. Onze lat had het drukker dan hun keeper en we konden van geluk spreken dat we niet achter kwamen. Toch was het ons gelukt om een mooie aanval te creëren waarbij de tegenstander gedwongen was een overtreding te maken. En wie anders mocht het doen, niemand minder dan onze Jelle, greep de kans om een gruwelijke vrijetrap te scoren ala Messi. Met een mooi geplaatse bal in de kruising. Keeper kansloos en 0-1 voor WSC. Toch bleef Wilhelmina vechten en scoorde ook terecht de 1-1. Het was rust en tijd voor teamtalk. Ronney kwam erin en hij bleek een gouden wissel te zijn. Hij werkte zich suf en nam hele gevaarlijke corners. Een daarvan kwam precies goed voor en werd fraai ingekopt door Kenan die ook een hele sterke wedstrijd speelde. Naarmate de wedstrijd vorderde liepen de emoties hoog op en er werd zelfs een trainer van het veld gestuurd. De naam zullen we niet noemen, maar was het terecht? De meningen verschillen daarover. Gelukkig heeft dit geen invloed gehad op onze spelers en wisten ze toch met uitstekend verdedigend werk van Matthäus, Maxim en Kif, de overwinning over de streep te trekken. Uitslag 1-2!!

Wij zijn als trainers super trots op hoe de spelers dit seizoenshelft hebben gepresteerd. Door 3e te zijn geworden lieten wij zien dat er veel potentie zit in deze spelersgroep en hopen wij deze lijn door te trekken. We willen de ouders bedanken voor het support en alle hulp. Wij willen onze sponseren ook bedanken voor de mooie kleding die wij mogen dragen. Laten we dit volhouden en op naar Amsterdam!!!