Na het debacle van vorige week bij NIVO SPARTA wacht deze week het sterke TSC. Uit werd door ons nog gewonnen, na een sterke 2e helft, met 0-3. Maar TSC is een hele sterke ploeg die net onder ons te vinden is op de ranglijst met 1 puntje minder.
Khalid en zijn mannen hebben een weekje de tijd gehad om de kater van vorige week weg te werken en de neuzen weer allemaal dezelfde kant op te krijgen.

Om 15.00 uur start de wedstrijd onder mooie omstandigheden. Koen is verlaat uit Delft en sluit hopelijk later aan, Max is nog geschorst.
Beide teams starten fel en het is TSC die de eerste grote kans krijgt, sterker nog, daar komt een doelpunt uit. In de 5e minuut wordt een mooie pass over onze verdediging gegeven. De enorm snelle linksbuiten is sneller dan Job en volleyt op de rand van de 16 de bal op een prachtige wijze voorbij Bram, 0-1. Even een tegenvaller, WSC zet nog meer aan. De inzet is er zeker en tot de 16 loopt alles prima. WSC strandt echter vaak in onnodige loopacties met de bal, net iets te ver door dribbelen waar de eindpass dan net ontbreekt en TSC enorm snel kan omschakelen en voor dreiging zorgt. In de 11e minuut de 1e grote kans voor WSC als een schot van Soul door de keeper wordt los gelaten. Rick is net niet scherp genoeg om de bal in het doel te leggen. Meerdere kansjes volgen maar WSC is mist scherpte en zelfvertrouwen om het net te vinden. In de 35e minuut een vlammend schot van Belmin op de lat. Bij de rebound treuzelt WSC te veel en in plaats van de bal gewoon af te drukken tegen het net wordt er weer voor een passende oplossing gezocht en TSC kan zich herstellen.
Buitenspel is ook zo iets. Daar waar WSC veelvuldig af gevlagd wordt weet WSC steeds weer met 1 man 1-1½ mtr terug te zakken waardoor de buitenspelval opgeheven wordt. Mede hierdoor blijft TSC erg gevaarlijk in de counter. Als WSC de buitenspelval een keer weet te omzeilen staat er een goede keeper te wachten in het doel. Af en toe is hij heel fanatiek en mag zelfs ruim ½ mtr buiten zijn doelgebied de bal met de hand weg slaan, de scheids laat het toe. De laatste grote kans is voor TSC als Job 5 min voor de thee de bal verliest en TSC op Bram af kan stormen. Gelukkig scoren ze niet. 0-1 is de ruststand en gezien het wedstrijdbeeld biedt dit nog genoeg kansen voor WSC om de pot te kantelen.

WSC start goed in de 2e helft. Abu moet in de kleedkamer achterblijven omdat het 1e zijn hulp vanavond weer nodig denkt te hebben. Alex is een meer dan gedegen vervanger, maar toch……
De eerste grote kans is voor WSC als een schot van Job op de lat uiteenspat. Enkele minuten later een opstootje, geel voor TSC en Soul. De TSC-er blijft praten en pakt een domme 2ekaart, dus rood. WSC mag verder tegen 10 man. Niet dat dat altijd makkelijker voetballen is. Maar WSC zet goed aan en TSC komt maar weinig gevaarlijk in de buurt bij Bram. In de 64e minuut wordt Soul gevloerd in de 16. Belmin heeft zijn laatste penalty gemist en laat het vandaag over aan Merijn. Hij laat het zijnet bollen in de rechterhoek, dan heet een penalty als snel als “kansloos” voor de keeper te zijn, 1-1. Kan WSC doordrukken? Bijna, als Belmin een paar minuten later een niet te missen bal niet goed raakt. De scherpte ontbreekt. De meeste meters zijn, denk ik, gemaakt door Siem (wisselkeeper vandaag) omdat hij diegene was die alle ballen die richting het Lido geschoten werden weer op moest halen.
Dan bestaat het gezegde dat als je het zelf niet af maakt de goal aan de andere kant valt. En dat gebeurt dan ook, in de 85eminuut een sporadische aanval van TSC komt bij een geheel vrijstaande speler uit waarbij de buitenspel wéér opgeheven wordt door een back die té ver achter de laatste linie blijft staan. Dit buitenkansje wordt met enig geluk (door de benen van Bram) verzilverd, 1-2. Niet verdiend maar het is wel een feit.

WSC wint weer een wedstrijd niet en doet zich nu, ten opzichte van vorige week, ernstig te kort. Het is niet anders. Het voetbal is weer in de stijgende lijn. Nog 2 wedstrijden om het seizoen op een mooie manier af te ronden. Laten we er voor gaan.