“Hé Belmin, moet jij je niet omkleden?”. “Nee, ik mag niet mee doen!” “Pardon?”.  “Ik moet morgen met het 1e mee doen en mag nu niet mee spelen van de club!”  Nou, mijn zaterdag is weer aardig vergald. Ik had hier nog 10 regels aan willen spenderen, maar die heb ik uiteindelijk maar gewist. Helpt toch niet. Na een aantal dagen van bezinning is WSC voor mij, gelukkig, toch iets groter dan alleen zondag 1.

In ieder geval moet WSC JO19-1 zich vandaag zonder zijn topscorer zien op te laden om IFC, de nummero één na laatst, te verslaan. Ook Alex Huijps, Tim en Appie zijn er niet bij, Alex R. is niet 100% (rug). Met krap 12 fitte spelers mogen we aan de bak tegen een team dat eigenlijk te laag op de ranglijst staat. Dat laten ze al in de 1e minuut zien als ze een open kans krijgen voor het doel van Bram. De bal spat op de lat uiteen, de terugvallende bal wordt met wat kunst en vliegwerk door Merijn tot corner verwerkt. Een minuut later heeft WSC geluk als een forse overtreding van Job slechts met geel bestraft wordt. Nee, IFC is geen makkelijke tegenstander. Ze hebben weinig punten maar de nederlagen zijn altijd maar met 1-2 doelpuntjes verschil, ook tegen de bovenste teams.
De eerste grote kans voor WSC is in de 12e minuut als Koen 1-op-1 komt te staan, zijn inzet is slechts een rollertje en brengt de keeper niet in de problemen. Na een half uurtje moet WSC noodgedwongen al zijn 1e wissel doorvoeren als Sander geblesseerd het veld verlaat. Alex Roomer komt er in waardoor Job 2 linies op schuift naar de rechtsbuiten positie. Het spel gaat op en neer. Koen vuurt een kanonskogel af die ternauwernood tot corner getikt kan worden en IFC krijgt een 100% kans die net voorlangs het doel van Bram rolt. In de 38eminuut een pass van Koen op Job die de diepte in sprint. De scheidsrechter negeert terecht het vlagsignaal van de grens van IFC en Job omspeelt mooi de keeper van IFC en schiet de 1-0 binnen. De pauze wordt verder zonder noemenswaardige gebeurtenissen gehaald.

Na de rust wordt het voetbal bij WSC niet beter. Grote kansen zijn nauwelijks waar te nemen of het is een kopbal van IFC die knap door Bram uit het doel getikt wordt. In de 55e minuut een botsing van een IFC speler en Alex. Tot ieders verrassing trekt de scheidsrechter de rode kaart! Nu is tegen 10 man spelen niet altijd makkelijker. IFC raakt steeds meer gefrustreerd en WSC voetbalt gewoon niet goed. Er volgen vele gele kaarten, domme kaarten voor wegtrappen bal, praten, enz. In de 68e minuut krijgt Job zijn 2e gele kaart, dus rood, dus weer 10 tegen 10. Ik krijg meer en meer het gevoel dat de 1-1 dichterbij is dan de 2-0. Maar dan een terechtgefloten overtreding van de aanvoerder van IFC, zijn frustratieverlaat luid zijn mond, iets wat de scheidsrechter duidelijk niet accepteert. De scheids was de hele wedstrijd erg warrig en dominant, dat is nooit een goed teken en zorgt bij beide partijen voor irritatie en onbegrip. Dan moet je als speler gewoon slim zijn en niet reageren, dat lukt de aanvoerder duidelijk niet en een verwachte gele kaart, ook zijn 2e, dus rood. WSC mag verder tegen 9 tegenstanders. Maar het haalt niets uit, er wordt niet eens een kans gecreëerd. IFC is zelfs nog een stuk gevaarlijker in het laatste kwartier dan WSC, maar ze zijn niet in staat om Bram te verschalken. Na de wedstrijd gaat het voornamelijk over de rol van de scheidsrechter, die was zeker niet prettig, voor beide teams. Gelukkig levert het ons deze keer 3 punten op.

Volgende week geen competitie maar een oefenwedstrijd tegen UNA JO19-1. Thuis om 14.30 uur!