In tegenstelling tot vorige week verzamelde zich vanmorgen een uitgeslapen team aan de Akkerlaan. Iedereen leek fit en vol goede moed vertrokken we naar Arkel. De club die talent Frenkie de Jong afleverde aan Oranje.

Resultaten uit het verleden bieden geen garantie ..... maar met een schuin oog wordt toch vaak even gekeken naar deze resultaten. En die leerden ons dat het vandaag toch niet onmogelijk moest zijn om na twee nederlagen op rij weer een keer punten te pakken.
De wedstrijd leek in het begin wat gelijk op te gaan. Toch was het WSC met de beste kansen. Over de rechterflank werd goed gespeeld, maar ondanks een aantal fraaie voorzetten van onze rechtsbuiten, vuurde ons middenveld enkel wat losse flodders af op de Arkelse doelman. En als bekend richten losse flodders weinig schade aan.

We hebben in de jongenscompetitie al vaker gezien dat jongens, vooral 2e jaars spelers, net wat sneller zijn dan onze meiden. Toch verrichtte onze verdediging puik werk en wist het 16 meter gebied redelijk schoon te houden van blauw-witten. Helaas moest daarbij 1 keer aan de noodrem getrokken worden en dat leverde een terechte penalty op voor de tegenstander. 1-0
Koppies omhoog en knokken voor de gelijkmaker! WSC werd voetballend beter (Bron: Een aantal Arkel ouders) maar het lukte de meiden, ondanks verscheidene kansen niet om met scherp de bal op doel te schieten. Het was uiteindelijk Arkel dat nog een bal over de doellijn legde.
WSC hikte met rust dus tegen een 2-0 achterstand aan. Jammer, want de WSC aanhang was ervan overtuigd dat wanneer onze toppers in de beginfase de voorsprong wél naar zich toe hadden getrokken we naar een hele andere eerste helft en uiteindelijk misschien wel naar een hele andere wedstrijd hadden kunnen kijken.
Desondanks was er onder de trouwe supporters nog altijd de overtuiging dat bij een snelle aansluitingstreffer in de 2e helft alle kansen nog open lagen. Helaas bleef deze treffer uit. Net als in de eerste helft creëerden ze kans na kans, maar werd bal na bal na bal na bal  na bal na bal keurig netjes recht in de handen van de keeper afgeleverd! Deze jongeman kan zijn tenue brandschoon terug in de kast hangen, want hij heeft de hele wedstrijd geen drie stappen op zijn doellijn hoeven zetten om zijn doel schoon te houden.
De dames leken het zelfvertrouwen te verliezen, maar bleven voetballend toch beter dan de tegenstander. (Bron: toevallige passant en Arkel supporter) Uiteraard super toffe complimenten, maar aan leuk en mooi voetbal houden de meiden ook vandaag helaas weer geen punten over.
De girls zelf speelden de zwa... uhm .. roetveegpiet toe aan de scheids die in hun ogen op de hand van de tegenstander was. (Ons eigenlijk ook een penalty toe had moeten kennen toen onze uitgebroken spits in het strafschopgebied stevig werd vastgehouden) Maar uiteindelijk mogen de meiden de hand toch echt in eigen boezem steken en leggen ze het vandaag enkel en alleen af op het ontbreken van afwerkend vermogen. Erg jammer!
Na wat gezonde teleurstelling gaat onze vriendinnengroep weer snel over tot de orde van de dag en keren we na een gezellige pot tafelvoetbal in de kantine van Arkel toch weer breed lachend en vooral met opgeheven hoofd huiswaarts.

Volgende week ontvangen we in eigen huis de zwaarste dobber uit deze competitie; titelkandidaat Be Ready. De meiden richten hun pijlen nu vooral op het behalen van punten in de wedstrijden die na volgende week nog op het programma staan.