“HET MOEILIJKE VAN EEN MAKKELIJKE WEDSTRIJD IS OM EEN ZWAKKE TEGENSTANDER SLECHT TE LATEN VOETBALLEN” (Johan Cruijff)

....... en dit komt bij onze meiden stiekem toch, door een zekere mate van onderschatting van de tegenstander. Misschien ook omdat we bij het eerste treffen 12-0 op het scoreformulier ingevuld hadden.
Vanmorgen werd al aan de coach gevraagd wanneer begonnen kon worden met het maken van de spandoeken voor het kampioenschap. Dat geeft aan dat de meiden in hun koppies al denken dat ze er zijn. Ok, het gaat ze, een uitzondering daargelaten, relatief makkelijk af. De uitslagen liegen er vaak niet om, maar ze moeten zeker niet denken dat het kampioenschap al in the pocket is! Er kan nog van alles gebeuren.
Deze wanneer-kunnen-we-spandoeken-maken-mentaliteit was in de eerste helft ook weer terug te zien in het spel. We verleenden de Zwaluwers in de eerste 30 minuten slechts 3 keer, maar wel veel te makkelijk, toegang tot onze helft. 3 keer speelden de rood-witten super goed en stevenden vol zelfvertrouwen op ons doel af en waren ook 3 keer gevaarlijk. Credits voor de snelle voorhoede, maar onze verdediging was dan ook een geitenkaas (Johan Cruijff). Gebrek aan communicatie en het van elkaar afwachten wie de tegenstander zal onderscheppen leidde tot 2 tegendoelpunten. In de voorhoede dacht men er al niet veel anders over. Er werd zeker niet slecht gespeeld, maar over de hele linie misten ze scherpte en vechtlust. Het werd voor rust evengoed nog 2-6.

Normaal gesproken mag bij een redelijke voorsprong en een niet al te spannende eerst helft de keepster nog een half uur voetballen. De coach was er nu toch niet helemaal gerust op dat we deze voorsprong vast zouden houden en liet Fatim ook in de tweede helft starten in het doel.

WSC trapte af en begon nu gelukkig een stuk strakker. De meiden vonden elkaar makkelijker en er leek iets van de bekende vechtlust terug te komen. Onze ploeg speelde daarmee de strijdlustige tegenstander moe. Er werden veel kansen gecreëerd, waarvan er ook een behoorlijk aantal slordig naast geschoten werd. Ook leek het opvallend vaak op flipperkast-voetbal voor het doel van de Zwaluw goalie. Na twee kopballetjes op de lat konden we uiteindelijk toch doelpunt nummer 7 en 8 maken. We liepen daarmee voldoende uit om in het laatste kwartier toch de keepster nog op te stellen. Fatim had er duidelijk zin in en liet er geen gras over groeien! Binnen haar speelkwartier scoorde ze maar liefst 3 keer achter elkaar en drukt met deze zuivere hattrick de eindstand af op 2-11.