Je hebt van die verenigingen waar je op een of andere manier nooit een fijne wedstrijd tegen speelt, van die angstgegners. Bij mij kun je IFC uit Hendrik Ido Ambacht als zo’n tegenstander betitelen. Vaak heeft het team, waar ik bij betrokken ben, niet gewonnen van hun. Best vaak waren we wel de betere, maar op een of andere manier leidt het zeldentot de 3 punten. Vorige jaar met de JO17-1 werden we uit nog op de meest schandalige manier op  een gelijkspel getrakteerd door de meest onsportieve grensrechter ooit gezien. Sommige, met name moeders, hebben er nu nog slapeloze nachten van. De revanchepartij in Waalwijk werd vervolgens door WSC JO17 ruim verloren! Het toeval wil dat vandaag ook de mannen van Peter Kant als tegenstander IFC hebben en raad eens……..1-0 verlies. Bah, de voortekenen zijn niet goed.

Maar goed, DE ENIGE ECHTE topper in de 4e divisie vandaag tussen de nr 3 en 4. De wedstrijd vangt aan om 16.00 uur met als doel de 3e plaats. Nou weet ik niet wat wij als Wollukse ouders verkeerd hebben gedaan de afgelopen 16-18 jaar, maar grote kerels lijken alleen maar buiten Waalwijk gefokt te worden. Zet de verdedigers en de keeper van IFC boven op elkaar en ze zijn langer dan het complete team van WSC. Maar goed, de meeste lange mensen gaan niet voor niets basketballen of volleyen, dus lengte-overwicht wil nog niets zeggen bij het voetballen.

De wedstrijd is net 2 minuten oud als het eerste kansje voor WSC er is, een schot van Belmin in de 16 kan ternauwernood geblokt worden door een sliding waarbij een been van 1½ mtr lang verder gevaar voorkomt. IFC is fel en enorm snel in de omschakeling. De defense van WSC is niet de snelste van deze competitie en in de 6e minuut is de rugdekking niet aanwezig als een pass in de diepte opgepakt wordt door de snelle spits, hij is niet bij te halen en schuift de 0-1 voorbij Bram. WSC wordt verder in de verdrukking gezet. De middenvelders kunnen de gaten niet belopen, de rugdekking in de laatste lijn ontbreekt te vaak en voorin kan geen vuist gemaakt worden en is bij de omschakeling te weinig betrokken bij het afstoppen van de aanval van IFC. IFC is gewoon een heel sterk en enorm snel team, als je dan afspraken niet uitvoert dan wordt het heel moeilijk. In de 23evalt de onvermijdelijke 0-2, vrijwel identiek aan de 1e goal. En als dan 3 minuten later ook nog de 0-3 valt lijkt een slachtpartij eraan te komen. Khalid moet schakelen en heeft Samir ingebracht ten koste van Jasper, Samir moet met zijn snelheid wat balans brengen in de achterste linie. Samir kan ook aanvallend een impuls geven en in de 35e minuut kan alleen grof duw- en trekwerk hem stoppen in en rond de 16 van IFC. De goed fluitende scheids vindt het echter allemaal toelaatbaar. Net voor rust krijgt WSC een uitgelezen kans op de aansluitingstreffer middels een vrije trap op de 16. Maarten krijgt echter de bal niet tussen de palen. Met een verdiende 0-3 achterstand wordt de rust gehaald.

Het is zaak voor Khalid om de koppies omhoog te krijgen. Afspraken moeten nagekomen worden, dan komt er structuur in ons spel en kunnen we voetballend proberen om er nog een wedstrijd van te maken. Als IFC er 3 kan maken in 1 helft dan moet ons dat ook lukken. WSC start een stuk geconcentreerder aan de 2e helft, onbewust zal IFC iets relaxter spelen met een 3-0 voorsprong. In ieder geval krijgt WSC wat meer kansen. In de 49e minuut verdwijnt een vrije trap vanaf 20 mtr via de muur over de achterlijn. Dan wordt Zakaria gebracht ten koste van Brandon. Het is frustrerend om te zien hoe WSC nu voetbalt t.o.v. de 1e helft, WSC is de bovenliggende partij en krijgt kansen via Belmin en Alex. In de 56e minuut na een zoveelste corner valt de 1-3. Belmin zet goed door en zorgt voor verwarring bij de keeper en zijn verdediger, Belmin kopt de bal door en Zakaria geeft de bal met het hoofd de laatste zet, 1-3. WSC zet door en wordt beloond in de 60e minuut. Bij een corner komt de bal via Sebastian bij Philippe, hij komt mooi de 16 in en knalt via een moeilijke hoek de bal snoeihard in de korte hoek voor de 2-3. Bam, nog 30 minuten en de spanning is helemaal terug. Eens kijken of IFC zich kan herpakken en WSC kan afremmen. WSC gaat vol in de aanval en het duurt even voordat IFC zich enigszins kan herpakken. Waar iedereen op de 3-3 zat te wachten valt het noodlot aan de andere kant, uit het niets valt de 2-4 na een corner voor IFC. Op de 5 mtr lijn wordt de voorzet door de boomlange verdediger hard ingekopt. Die komt hard aan. Je ziet/hoort iets knakken bij de spelers en bij IFC is de druk wat weg. Hierdoor valt in de 81e minuut ook nog eens de 2-5. Als of dit nog niet genoeg is ontvangt Belmin bij een opstootje op de zijlijn nog een directe rode kaart. Een kaart die ons de komende, belangrijke, periode nog parten kan gaan spelen.

2-5 verlies……rode kaart voor je spits………WSC heeft slechts 30 minuten echt naar eigen kunnen gevoetbald. De 1e helft heeft ons de das om gedaan. De spelers waren zich hier terdege van bewust en waar de sfeer in het verleden dan wel eens minder werd in het team zag je nu dat iedereen elkaar oppepte. Geen “jij dit” of “jij dat”, nee, “wij waren niet scherp en goed genoeg vandaag”. De ENIGE ECHTE winnaar van de dag is IFC, winst op de JO17-1 én nu ook de JO19-1. En WSC? De voorbereiding op de volgende wedstrijd begon al in de WSC-kantine en werd voortgezet in de binnenstad van Tilburg. Ik ken er in ieder geval 1 die zich het verlies van enkele uren terug niet helemaal meer kon herinneren toen ie thuis kwam! Dus hopelijk met frisse moed kan volgende week Rijen bestreden worden.