Heerlijk was het donderdagmiddag toen ik met de bus over de Drunenseweg Waalwijk binnen kwam rijden en aan de rechterzijde een prachtige groen kunstgrasveld zag liggen. Sneeuw is leuk hoor, maar dan alleen in Oosterrijk, Zwitserland, enz. Hier kunnen we toch niet skiën, voor een sneeuwpop ben ik te oud en ’n sneeuwballengevecht boeit me ook al 35 jaar niet meer. Erger is dat er niet gevoetbald kan worden en na een week hard werken is dat toch altijd een leuke afleiding in het weekend.

Op het programma vandaag de bekerwedstrijd tegen Gudok uit Tilburg, koploper in de 1^e klasse E. Eerder hebben zij in de beker al gespeeld tegen SARTO en Rijen, beide bij ons in de competitie. Het feit dat zij vanmiddag onze tegenstander zijn en niet SARTO of Rijen moeten ons voldoende waarschuwen. De wedstrijd begint onder een mooi zonnetje met een nagenoeg compleet WSC. Alleen Merijn en Dimitri houden de blessurebank nog warm. Na de goede pot tegen SC ’t Zand waren de verwachtingen hoog gespannen. WSC begon goed en wist Gudok al snel vast te zetten. In de eerste 3 minuten resulteert dit al tot 2 corners die verder geen gevaar op leveren. Gudok komt niet om als speelbal gebruikt te worden in een trainingspotje. Fel en zonder schroom gaat men het gevecht aan. In de 4^e minuut al een voorzet in de 16, gelukkig hadden ze een overtreding op Koen nodig om de bal te behouden. WSC blijft het betere van het spel houden en de eerste grotere kans is in de 9^e minuut als de keeper een corner verkeerd beoordeeld, helaas kan Koen zijn hoofd niet goed tegen de bal krijgen. 4 Minuten later is het wel raak, een mooie aanval via Koen en Rafael komt  bij Alex die de bal op snelheid naar de achterlijn brengt. Zijn strakke, lage, voorzet wordt bij de 2^e paal binnengegleden door Samir, notabene onze laatste man vandaag! 1-0. WSC krijgt meerdere kansjes via Maarten (schot over) en Zakaria (ook hoog over na mooi voorbereidend werk Alex). Toch valt voor de rust de 2-0 nog. In de 27^e minuut levert Philippe een schitterende voorzet af die mooi door Belmin aangenomen wordt, zijn poeier eindigt hard bovenin de kruising. Net voor rust valt Alex geblesseerd uit (lies). Sam komt erin waardoor Samir rechtsbuiten gaat spelen.

Na rust sluipt er een mate van laksheid in het spel bij WSC. Gudok is geen slecht team, maar heeft voor rust onze Bram niet echt in gevaar gebracht. De eerste, hele, grote kans is voor WSC als Rafael de bal in de 16 krijgt en de hoek voor het uitkiezen heeft. Zijn schot is hard, maar recht op de keeper. WSC wordt slordig en het eerste gevaar is er in de 64^e minuut als een vrije trap via de muur de achterlijn over gaat. Toch valt de aansluitingstreffer enigszins onverwacht. Bram dacht een simpele bal over de achterlijn te laten lopen. Echter er was geen vlagsignaal en daarom ook geen fluitsignaal toen een speler van Gudok de bal terug het veld in tikte en een medespeler in staat stelde de 2-1 binnen te schieten. Een kadootje van formaat, alleen is het nu nog steeds niet bekend wie de “gever” was, Bram of Francois (grensrechter). Uit het feit dat Francois aangaf de bal niet te hebben gezien gaat mijn vermoeden uit dat de bal wel degelijk de achterlijn gepasseerd had. Helaas. Misschien goed voor de wedstrijd en is WSC wakker geschud. Helaas blijft WSC uitblinken in het maken van verkeerde keuzes. Gudok ruikt een stunt en krijgt 1 minuut voor tijd nog een grote kans als een vrije trap knap door Bram over de lat getikt wordt. De laatste kans is voor Belmin als Brandon hem weg stuurt, helaas zonder doelpunt als gevolg.

Met 2 puberende kids ben ik een beetje gewend aan de 6-jes cultuur die ik vaak ervaar bij de hedendaagse jeugd en nog herken uit mijn puistjes-periode. Met de minst mogelijke inzet een net voldoende als resultaat. Dát gevoel hou ik over aan deze wedstrijd. En net als op school, de dag erna telt alleen nog maar het resultaat. Door naar de volgende ronde, klaar!