Saai is het zeker niet dit seizoen met JO19-1. Iedere week worden de toeschouwers getrakteerd op spektakel, strijd en dramatiek en deze week zelfs in extremis. Twee keer terugkomen van een achterstand met een gelijkmaker in de laatste minuut om vervolgens de noodzakelijke penalty reeks winnend af te sluiten. Niet goed voor het hart.

Het begon allemaal sfeervol in Udenhout, waar de tribunes aardig gevuld waren, met blauwkleurige rookpotten en van meet af aan was het spel op de wagen.

Sfeervol begin van een enerverende bekerstrijd.

Grote kansen aan beide zijden. In de eerste 10 minuten werden Sjors van Bladel en vervolgens Finn Wachtels van den Berg genoodzaakt om doelpogingen van SVSSS van de lijn af te halen maar ook aanvaller Mees Pruijmboom zag zijn inzet gekeerd worden op de lijn door een SVSSS-verdediger. SVSSS, bovenaan meedraaiend in de hoofdklasse was zeker niet de mindere partij. Sterker nog, WSC kan nog aardig wat leren van het combinatievoetbal dat ten toon werd gespreid door de mannen uit Udenhout. Bal krijgen, bal spelen en lopen zonder bal. De een-tweetjes waren niet van de lucht en met enige regelmaat sneden ze door de WSC-linies heen. Toch liet ook WSC zich niet ongemoeid en zocht nadrukkelijk de aanval waardoor de wedstrijd op en neer golfde. Met name aan de rechterkant wist rechtsback Kas Muijs met enige regelmaat op te stomen maar helaas werd hier te weinig van geprofiteerd.

Welhaast traditiegetrouw kwam WSC op achterstand. Vlak voor rust, een vrije trap van links die over alle verdedigers heenging en door een SVSSS-er bij de tweede paal werd terug gekopt waarna de inlopende speler de bal alleen maar in het WSC-doel hoefde te tikken. 1-0. Ook in de 2^e helft bleef SVSSS vooralsnog de beter voetballende partij en wist de voorsprong verder uit te bouwen dankzij de linksvoor die naar binnen trok en met zijn rechterbeen de bal fraai in het kruis krulde. 2-0. Dat was even slikken en WSC had even tijd nodig om zich hiervan te herstellen. De WSC-mannen rechtten echter de rug en gaven niet op. Dankzij de invallers Thijn van der Schuit en Mozes Ndongola die de bal over de keeper wist te werken werd in de 70^e minuut de aansluitingstreffer gerealiseerd. 2-1. En een paar minuten laten werd het gelijk na een heerlijke back-to-back combinatie. Voorzet van linksback Ewan van den Broek die door rechtsback Kas Muijs direct op de pantoffel werd genomen. 2-2. Het publiek stond op de banken. Het was met name de power van WSC waar SVSSS het moeilijk mee had. Duels werden nu wel gewonnen en WSC rook de overwinning maar het was SVSSS die het fortuin aan zijn zijde had. Een diepe bal waar keeper Milan van der Stelt net te laat bij was en ondanks een uiterste poging van Milan ging de bal tergend langzaam over de doellijn. 3-2. WSC maakte zich op voor een slotoffensief en daar is dan altijd het geheime wapen, de ingooi van Tamer Yilmaz, ingevallen voor Kas Muijs. Weer ver in de 16 waar Owen Keller de bal doorkopte en mede invaller Mejdi Belja de bal in het doel wist te werken. 3-3 in de laatste minuut!

Geen verlenging maar gelijk door naar de penalty’s. Een ietwat ongewone ervaring voor de mannen. De gang van de middencirkel naar de penaltystep en dan de rust bewaren om de keeper te verschalken. Voor WSC wisten Finn Wachtels van den Berg, Jaap van Alphen, Owen Keller en Suheeyb van Dalen de zenuwen in bedwang te houden en overtuigend af te ronden. Tamer Yilmaz miste helaas, hetgeen de beste kan overkomen maar gelukkig schoot ook een SVSSS-speler naast het doel. Beide teams hadden vijf penalty’s genomen en nu was het om en om. Eerst SVSSS maar met een katachtige reflex wist Milan van der Stelt te bal te keren. Het was nu aan Thijn van der Schuit om de winst binnen te halen en gelukkig wist hij het hoofd koel te houden en de penalty hard laag in te schieten. WSC door! Een explosie van vreugde was het gevolg. Ja, SVSSS was misschien de beter voetballende partij maar WSC had de strijdlust om te blijven knokken voor de overwinning, de wil om te winnen. En eerlijk gezegd, ook een het beetje het geluk aan zijn zijde. De wedstrijd heeft ook laten zien dat een team meer is dan de eerste elf. Dankzij de invallers die het soms moeten doen met een gering aantal spelminuten wist WSC de wedstrijd te keren hetgeen zeker een beloning is voor het geduld van deze spelers.

In spanning voor de allesbeslissende penalty.

Volgende week wacht weer de competitie met een belangrijke wedstrijd tegen Best Vooruit. Zij staan weliswaar 7 plaatsen hoger op de ranglijst op een 4^e plaats maar het verschil in aantal verliespunten is slechts 2 dus van alles is mogelijk. Vooralsnog zonder Jop Daems en Dylano Blok, respectievelijk geschorst en geblesseerd en definitief zonder Pepijn Vrinten die is doorgeschoven naar WSC 1, en helaas ook zonder publiek, maar met uw verslaggever om eenieder toch te informeren over de verrichtingen van deze mannen.

Langs de Lijn